اشترانکوه در یک نگاه

اشترانکوه در یک نگاه:

وطن یعنی شکوه شکوه اشترانکوه-به دریای گهر استاده ستوه

شهرستان ازنا برای همیشه بر خود می بالد چرا که در کنار خودش شاهکار نقش آفرینش، یکی از زیباترین چشم انداز طبیعی در دنیا، اشترانکوه پرغرور را می بیند، از ستیغ کول جنون تا چکاد گل گل دست چینی از متنوع ترین قله ها چشم هر بیننده ای را خیره می سازد و محیطی بسیار مطبوع برای افشار مختلف مردم از دوست داران طبیعت تا کوهنوردان حرفه ای ایجاد نموده است، بهار جانبخش، چشمه های جوشان و سرابهای خروشان این صلابت مغرور زاگرس به همراه دیدنی ترین پوشش گیاهی ایران یعنی لاله های واژگون دامنه های همیشه سرسبزش را بخاطر بسپار که برای نیل به این هدف و هم زمان برای رسیدن به بام لرستان، قله سن بران به ارتفاع 100/4 متر، باید اواسط فصل بهار را برای سفرمان انتخاب نمائیم.

لازم به ذکر است اشترانکوه در این موقع از سال شرایط بسیار متغیری دارد و شما می توانید در این سفر تمامی شرایط متفاوت کوهنوردی در طول یک سال را تجربه نمائید، و به همین دلیل ما باید تمامی تجهیزات کوهنوردی خود را به همراه داشته باشیم. نقطه شروع سفر ما روستای دربند واقع در 15 کیلومتری شهرستان ازنا می باشد که در کنار جاده اصلی اصفهان، اهواز قرار دارد و از ایستگاه راه آهن نیز برخورددار می باشد که برای علاقه مندان به مسافرت با قطار به این منطقه قابل توجه است.

پس از گذر از دربند ما وارد روستای طیان با چشم اندازی بسیار زیبا می شویم و برای توصیف این مناظر با شکوه تر از اینکه استاد سخن ایران زمین نه که گل سرسبد سخن سرایان جهان حضرت فردوسی در شاهنامه این سند ارزشمند فرموده اند:

هوای شتر کوه و دشت طیان- مرا خوشتر آید ز کل جهان

که این خود گویای عظمت اشتران است.

و اولین استراحتگاه برای کوهنوردان در این روستا موجود می باشد و برای آن دسته از کوهنوردان که می خواهند شب زیبایی را در این روستا سپری کنند پناهگاه مناسبی است.

مسیر شناخته در نقشه های کشوری برای رسیدن به پناهگاه اول (گل گل) این روستا می باشد.

تا رسیدن به پناهگاه حدوداً به 4 ساعت کوه پیمایی نیاز می باشد اما مسیر کوتاه تر و در عین حال متنوع تری نیز وجود دارد که معمولاً مورد استفادۀ کوهنوردان محلی و بومی قرار می گیرد گذر کردن از کنار نهر آب در طول این مسیر از میان یک دره با صخره های بسیار زیبا و در انتهای دره با اندکی صخره نوردی و استفاده از چشمه های خوشگوار بر جذابیت این مسیر می افزاید.

این مسیر از روستای بیدستانه واقع در سه کیلومتری روستای طیان آغاز می گردد و به تنگه بیدستانه معروف می باشد که تماماً تا روستا آسفالت می باشد و چاه زیبا و معروف طیان را نیز قبل از رسیدن به ملک بیدستانه می توانید مشاهده کنید لازم به یادآوری است که مسیر بیدستانه می تواند شما را به یکی دیگر از زیباییهای اشتران یعنی آبگیر گهر بره شوران که فصلی نیز می باشد برساند.

در هر حال در فصل بهار در هر یک از مسیرهای فوق شما می توانید از دیدن مناظر بسیار زیبا، بویژه رویت لاله های واژگون برخوردار گردید.

پناهگاه گل گل با ساختار بسیار مناسب که در هر فصلی از سال مکان امنی برای استراحت کوهنوردان می باشد دومین استراحتگاه کوهنوردان در ارتفاع 2700 متری از سطح دریا است؛ چشمه گل گل که در دوازده ماه سال دارای آبی بسیار خوشگوار است از موهبتهای این پناهگاه است و اکثریت تیمهای کوهنوردی بخاطر پرهیز از حمل بار اضافی نقطه شروع حمله به قله را از همین مکان آغاز می کنند. وجود انبوه برف در این موقع از سال شادی مضاعفی را به همراه دارد و نوید صعودی خاطره آمیز را می آو.رد. استراحت شبانه نیروی تازه ای را در کالبدمان می دمد سپیده دم با صدای گوش نواز کبک هایی که به چشمه هجوم آورده اند بیدار می شویم.

بامدادان که تفاوت نکند لیل و نهار- خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار

خود را برای حمله به قله مهیا می کنیم؛ مقداری خوراکی و آب لازم برای حدوداً 8 ساعت رفت و برگشت را بر می داریم و با طلوع مهر تابان آغاز می کنیم راه را، پیش رویمان شیب ممتدی که حد فاصل پناهگاه گل گل تا چال کبود می باشد وجود دارد که بنام گردۀ ماهی معروف است. مسیر همراه با برف کوبی می باشد و لحظه به لحظه بر جذابیتهای کار می افزاید. پس از تلاش حدوداً سه ساعته دیدن با شکوه ترین منظره اشتران در این موقع از سال یعنی چال کبود همیشه سربلند تمامی خستگی مسیر را از یاد می برد، منظره ای که هیچ گاه از یاد نمی بری، جانپناه چال کبود سومین و آخرین استراحتگاه کوهنوردان می باشد، که با اندکی استراحت در این مکان حمله نهایی به سوی قلل گل گل یا سن بران آغاز می شود، خط الرأس گل گل، سن بران؛ به طور خیره کننده ای می درخشد، مسیر صعود به قله گل گهر واقع در میانه این خط الرس به کوهنوردانی با کلاس بالاتر چشمک می زند و هر کوهنوردی می تواند صعود دلخواهش را در این مسیر ما تجربه کند. راهمان را به سوی قله سن بران آغاز می کنیم در ابتدای راه تا رسیدن به اول خط الرأس شیب تند 70 درجه ای را می پیمائیم و تا رسید به قله سن بران چندین پستی و بلندی را پشت سر می گذاریم و نیل به قله هر لحظه در وجودمان بیشتر می شود، اگر شرایط هوا کمی تغییر کند برودت دما به سرعت پائین می رود و صعودی کاملاً زمستانه رقم می خورد.

دیگر بلندی را حس نمی کنی، قله، بله به قله رسیده ایم انرژی مان مضاعف می شود تمام خستگی مسیر را به یکباره فراموش می کنیم. ناگهان دیدن نگین درخشان اشتران دریاچه گهر از بالای سن بران اشک شوق را بی اختیار از چشمانمان جاری می سازد.

عاشقا خیز گذر کن در هوای اشتران- جام مینای گهر بین از فرازسن بران

چشمانمان از این همه ابهت سیر نمی شود سمت راستمان قله گل گل، پازن سمت چپمان قله فیالسون، که راه صعود به این قله نیز از پناهگاه گل گل جدا شده و مسیر صعود را بخوبی از روی قله سن بران ارزیابی می کنیم. در کنار فیاسون میرزایی این قله وحشی را بخاطر بسپار از پیارو گذر کن و سترگ تخت شاه را در آغوش بگیر.

که راههای صعودی به این قلل میانی از دهکدۀ توریسی دره تخت واقع در 13 کیلومتری شهرستان ازنامی باشد اما کول جنون این قله سرکش که در منتهی علیه سمت چپ اشتران قرار دارد که بی تردید در صعود زمستانه لرزه بر اندام تمامی کوهنوردان کشور می اندازد. راه دستیابی این قله از دهکده توریستی کمندان 30 کیلومتری ازنا می باشد. از پناهگاه بسیار زیبایی برخوردار است که رسیدن به این پناهگاه هر قدر در تابستان راحت است در زمستان بسیار مشکل می باشد از حجم برف کوبی بسیار بالایی برخوردار می باشد و اگر به بوران برخورد کنید مشکلات صعود بسیار جدی می شود. اما مهمترین مرحله صعود از پناهگاه به سمت تیغه شروع می شود از تراورس حساسی برخوردار است که گذر از این مسیر تجربه بسیار بالای کوهنوردی را نیاز دارد و هر لحظه ریزش بهمن جان کوهنوردان را تهدید می کند. پس از رسیدن به زیر تیغه تا رسیدن به قله چند قسمت از مسیر باید ثابت گذاری و از کارگاه استفاده شود.

برودت هوا تا 50 درجه سانتیگراد زیر صفر و بار فنی این قله شرایط بسیار ایده الی را برای تمرین کوهنوردانی که می خواهند به قله های 7000 هزار متری عزیمت کنند ایجاد نموده است.

ازنادر مهر و جمال را نیز بخاطر داشته باشد تا در روزی دیگر و آوردگاهی دیگر آنها را نیز بیازمائی. و این خود گویای عظمت اشتران است و اینکه چرا اشترانکوه را آلپ ایران لقب داده اند در رسای اشتران همین بس که زنده یاد محمد اوراز صعود زمستانه به اشترانکوه را مشکل ترین صعود در داخل کشور قلمداد کرده است.

نظرات شما عزیزان: